Deklaracja programowa PL - przed Kongresem

paulinanowicka

Zapraszam do dyskusji na temat projektu deklaracji programowej PL

Polska Lewica

Tworzymy nową formację na polskiej scenie politycznej, formację nowoczesnej europejskiej lewicy. Widząc ogrom wyzwań stojących obecnie przed socjaldemokracją oraz sprzeciwiając się trwającej od dłuższego już czasu nagonce na środowiska lewicowe postanowiliśmy powołać do życia Polską Lewicę partię szerokiej lewicy społecznej. Poniżej przedstawiamy naszą deklarację ideową. Te siedem punktów to zaproszenie do dyskusji, to ramy, wokół których chcemy budować nową Lewicę. Każdy głos jest w tej dyskusji cenny, każdy ma znaczenie. Miarą demokracji jest bowiem odpowiedzialność obywateli za kształt Państwa.

1. Historia – drzwi, które czas najwyższy zamknąć.

Począwszy od roku 1989, jesteśmy świadkami swoistej wojny historycznej dzielącej naród w imię rozliczeń i polityki historycznej nowych prawicowych formacji. Jesteśmy przeciwni wykorzystaniu historii do prowadzenia walk politycznych. Sprzeciwiamy się fałszowaniu historii najnowszej. Mamy świadomość, że jak każdej lewicowej formacji również nam nie uda się uniknąć dokonania oceny przeszłości. Nie czujemy jednak lęku przed mówieniem o PRL-u i jego dokonaniach. W przeciwieństwie do innych partii lewicowych nie chcemy unikać tego tematu, nie chcemy i nie będziemy biernie przyglądać się niszczeniu dorobku wielu milionów Polaków. Dla nas historia ostatnich pięćdziesięciu lat to nie jedynie czas straconych nadziei, terroru i politycznych prześladowań. Pamiętamy o wysiłku milionów naszych rodaków żyjących w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Pamiętamy o rewolucyjnych zmianach społecznych jakie zaszły w Polsce tamtego okresu. Widzimy i rozumiemy potrzebę obrony wszystkich tych, którzy kierując się dobrem Ojczyzny odbudowywali Ją z wojennych zgliszczy, budowali Jej przyszłość lub po prostu starali się robić swoje bez względu na polityczne zawirowania. Polska Rzeczpospolita Ludowa była ojczyzną milionów Polaków mieszkających na ziemiach między Odrą a Bugiem w przeciągu ponad 40 lat. Historia PRL nie jest etapem łatwym w historii narodu polskiego, historia ta nie jest jedynie czarnobiała w przeciwieństwie to stosowanych przez polityków prawicy ocen. Pamiętamy o ogromnych dokonaniach społecznych tego okresu, o wysiłku całego społeczeństwa w budowie Polski bez względu na jej kolor, czy rządzącą partię. Pamiętamy o rozwoju przemysłowym i niespotykanym w dziejach naszego kraju postępie w infrastrukturze komunikacyjnej i technicznej. To dzięki tym osiągnięciom suwerenna już Rzeczpospolita zyskała realne korzyści z prowadzonej prywatyzacji. Wszystkim dzisiejszym krytykom pragniemy przypomnieć, że to dzięki zmianom jakie zaszły w Polsce ludowej ich dzieci mogą liczyć dziś na bezpłatną naukę na wszystkich jej szczeblach. Historia tego okresu ma również swoje ciemne karty, o których nie chcemy zapominać i których nie chcemy pomijać milczeniem. To właśnie w socjalnych hasłach Czerwca, Października i Sierpnia odnajdujemy swoje korzenie a wartości przyświecające protestującym robotnikom uznajemy za podstawę działań współczesnej lewicy w Polsce. Dwadzieścia jeden postulatów sierpniowych jest dla nas nie tylko drogowskazem, ale również cenną dla demokracji lekcją historii. Dlatego też domagamy się rzetelnej prawdy w ocenie Polski ludowej oraz pamięć dla ofiar poniesionych przez polskie społeczeństwo bez względu na to, po której stronie barykady przyszło im stanąć. Wierzymy jednak głęboko, że już czas najwyższy zamknąć za sobą te drzwi a historię, jej ocenę i interpretację zostawić obiektywnym historykom Polska potrzebuje dziś, bowiem odważnej wizji przyszłości wolnej od historycznych rozliczeń i walk.

Dlatego też w miejsce Polski tkwiącej w okowach niełatwej przeszłości, w miejsce domu podzielonego proponujemy Nową Wizję, Polskę otwartą na przyszłość, obywatelską, mocno zakotwiczoną w jednoczącej się Europie i demokratycznym świecie. Proponujemy Nową Wizję w zakresie gospodarczym, społecznym i obyczajowym. Proponujemy nową wizję dla wszystkich obywateli, wizję kraju, który czerpać będzie doświadczenie ze swojej bogatej historii i różnych, często przeciwstawnych opinii. Pragniemy kraju opartego na rozsądku swoich obywateli, słuchającego i rozumiejącego własne społeczeństwo. Pragniemy Polski otwartej, demokratycznej i sprawiedliwej, w której każdy głos zostanie wysłuchany, a każdy pogląd i wyznanie uszanowane. Wierzymy w mądrość Polaków i ich zaangażowanie, dlatego wiemy, że taka Polska jest możliwa, wiemy, że wspólnie jesteśmy w stanie tego dokonać.

2. Polska – Nowa Wizja

Rozpoczęta blisko 20 lat temu transformacja ustrojowa i gospodarcza, zmierzająca do budowy struktur państwa demokratycznego opartego na społecznej gospodarce rynkowej, zakończyła się ostatecznie w roku, 2004 gdy ówczesny premier polskiego rządu Leszek Miller złożył podpis pod traktatem akcesyjnym określającym warunki przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Ostatni cel, jaki postawiono przed naszym krajem w 1989 roku został osiągnięty. Polska jest dziś w pełni demokratycznym krajem, pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej i Paktu Północnoatlantyckiego. Wspólnie przebyliśmy daleką drogę, ale wiele jest jeszcze przed nami. Najbliższe dziesięciolecie decydować będzie o tym, jaką Polskę zostawimy naszym potomnym. Doświadczenia ostatnich lat uczą, że choć dane nam cieszyć się demokracją to jednak jest ona zbyt słaba, a państwo nadal stoi na uprzywilejowanej pozycji w kontaktach z obywatelem. Obecnie toczy się spór o kształt polskiego państwa, o to czy miejsce polski demokratycznej i samorządnej zajmie państwo centralnie administrowane, w którym prawa obywateli zejdą na plan drugi. Dziś potrzeba Polakom Nowej Wizji, która postawi przed naszym krajem jasne i przejrzyste cele oraz określi sposób ich osiągnięcia. Polska Lewica, my wszyscy taką wizję mamy. Pragniemy Polski silnej siłą swoich obywateli, w której samorząd będzie podstawą działania państwa a udział Polaków w sprawowaniu władzy i braniu odpowiedzialności za Polskę nie będzie ograniczał się jedynie do aktywności w dniu wyborczym. Pragniemy Polski bogatej wiedzą i dorobkiem Polaków. To właśnie Lewica wolna od politycznych i gospodarczych dogmatów jest w stanie to zagwarantować. Postęp jest jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu. Postęp połączony z polityką gospodarczą skierowaną na wyzwolenie w Polakach ich gospodarczego potencjału. Małe i średnie przedsiębiorstwa stanowią, bowiem o rozwoju i dostatku narodów. Pragniemy wreszcie Polski sprawiedliwej i solidarnej w kwestiach społecznych. Prawo stanowi podstawę działania zarówno Państwa jak i narodu, dlatego musi ono być proste i zrozumiałe zarówno dla administracji jak i obywatela. Prawo to musi być przede wszystkim jednak skoncentrowane na zagwarantowaniu podstawowych wolności obywatelskich zarówno w kwestiach społecznych, politycznych, sumienia, ale i gospodarczych. Wreszcie Polska solidarna w kwestiach społecznych to kraj, w którym politykę społeczną realizuje się nie tylko siłami administracji publicznej, ale również z pomocą silnych i powszechnych organizacji pozarządowych.

3. Solidaryzm społeczny

Podstawą państwa, jakie pragniemy tworzyć jest szeroko pojęta idea solidaryzmu społecznego, współodpowiedzialności za otaczających nas współobywateli wreszcie poczucia wspólnoty zarówno narodowej jak i szerzej ludzkiej. Głębokie poczucie humanitaryzmu i liberalne korzenie lewicy w połączeniu z efektywną gospodarką to cechy Polski naszych marzeń. Dlatego właśnie tak duży nacisk kładziemy na rozwój samorządu i struktur państwa obywatelskiego. To właśnie w nich widzimy główny oręż w walce z niedostatkiem, bezrobociem i wykluczeniem społecznym. Jesteśmy Lewicą a tym samym kierujemy się przede wszystkim dobrem najsłabszych i najbardziej potrzebujących. Odrzucamy model dzikiego kapitalizmu prowadzącego do rozwarstwienia społecznego i eliminacji z udziału w życiu społecznym nie tylko jednostek najsłabszych, ale i całych grup zawodowych bądź środowiskowych. Wierzymy, że efektywnie wykorzystana gospodarka, ciesząca się szeroką wolnością oraz liberalnym prawodawstwem jest w stanie znacząco zwiększyć możliwości pomocy państwa. Sprzeciwiamy się konfliktowaniu pracodawców i ich pracowników poprzez dogmatyczne przedstawianie przedsiębiorców jako wyzyskiwaczy i malwersantów. Chcemy żeby państwo było partnerem dla uczciwych pracodawców oraz pośrednikiem w ich kontaktach z pracownikami.

Praca jest najwyższym dobrem w życiu każdego człowieka, ale praca ta musi być uczciwie wynagradzana podobnie jak i uczciwe muszą być postulaty socjalne pracowników, a szczególnie związków zawodowych. Praca jest też według nas najlepszym lekarstwem na takie patologie jak długotrwałe bezrobocie czy bezdomność. Z tego też powodu opowiadamy się za stworzeniem systemu refundowanych przez państwo kredytów na poczet spółdzielni społecznych skupiających osoby potrzebujące pomocnej dłoni w wyjściu ze swoich życiowych tragedii. Sprzeciwiamy się tym samym polityce społecznej opartej na rozdawnictwie i fałszywie pojmowanej równości. Pomoc powinna docierać do tych, którzy jej naprawdę potrzebują. Z tego względu opowiadamy się za takim systemem pomocy finansowej państwa, który uwzględnia nie tylko potrzeby, ale i realne możliwości beneficjentów. Sprzeciwiamy się takim świadczeniom społecznym, które nie uwzględniają faktycznej kondycji materialnej odbiorców. Innymi słowy nie może być tak, że tyle samo środków otrzymują rodzice nowonarodzonego dziecka, bez względu na osiągane dochody, nie może być tak, że z takich samych ulg korzystają osoby o diametralnie różnych poborach. Pomoc społeczna, aby była skuteczna musi być przede wszystkim zasadna i bezpośrednia. Jednocześnie jednak mamy świadomość, że państwo nie może pełnić w stosunku do swoich obywateli roli paternalistycznej uwalniając ich od odpowiedzialności za swoje życie i podejmowane decyzje. Pomoc państwa, aby być efektywną musi przede wszystkim wskazywać kierunki rozwoju i możliwości zaspokojenia potrzeb, musi inspirować do działania i w tym działaniu pomagać, a nie jedynie dawać uniezależniając tym samym od siebie i uniemożliwiając wyjście z trudnej sytuacji życiowej.

Wreszcie to my sami jako społeczeństwo poprzez bezpośredni udział w organizacjach pozarządowych musimy podejmować działania mające na celu pomoc społeczną i walkę z wykluczeniem społecznym. To właśnie organizacje pozarządowe muszą być głównym partnerem państwa w walce z problemami społecznymi. Polska społecznie solidarna to wreszcie Polska tolerancyjna i liberalna światopoglądowo. Walka z wykluczeniem społecznym to również walka z wykluczeniem ze względu na orientację seksualna czy wyznanie.

Polska stoi również przed istotnym problemem reformy systemu ubezpieczeń społecznych. Postulujemy uwolnienie rynku ubezpieczeń z zachowaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako instytucji pośredniej odpowiedzialnej za dystrybuowanie składek do odpowiednich ubezpieczycieli oraz udzielając gwarancji ich działaniom. Tylko inwestowane i obracane na wolnym rynku środki są w stanie się pomnażać zapewniając tym samym dostatnią emeryturę bądź rentę. Oczywiście nie może oznaczać to pełnej likwidacji systemu ubezpieczeń państwowych, państwo, bowiem musi bezwzględnie zapewnić bezpieczeństwo socjalne tym, którzy nie z własnej winy nie mogą sami sobie jej zapewnić bądź wypracować.
W ślad za reformą systemu ubezpieczeń musi również równolegle pójść reforma systemu ochrony zdrowia, który w podobny sposób musi zostać oparty o prywatne ubezpieczalnie pomnażające środki na leczenie w szpitalach i klinikach zarówno prywatnych jak i państwowych czy samorządowych. Tu również jednak musi zostać zachowany państwowy nadzór zapewniający bezpłatną opiekę zdrowotną tym wszystkim, których na to nie stać. Te dwie reformy muszą mieć miejsce, jeżeli chcemy zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne i socjalne polskiego społeczeństwa. Jednakże nim do nich dojdzie trzeba wreszcie zerwać z mitem bezpłatnej służby zdrowia i systemu ubezpieczeń. Dziś, bowiem wszyscy pracujący Polacy płacą ogromne sumy w ramach pobieranych składek ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego jednakże jest to raczej forma ukrytego opodatkowania albowiem pozbawieni jesteśmy prawa do decydowania o sposobie wykorzystania opłacanych składek oraz wiedzy na temat wysokości uzyskanego w ten sposób kapitału. Proponowane na wstępie zapisy nie są formą nowych obciążeń finansowych a jedynie propozycją uwolnienia od obecnie istniejących i zastąpienia ich przejrzystym systemem opartym o zasady pomnażania kapitału i konkurencyjności.

4. Nowa Wizja – Nowy Rozwój (gospodarka)

Polska stoi dziś przed istotnym dla jej przyszłości wyborem pomiędzy państwem wybujałego interwencjonizmu, a państwem pozbawionym jakiejkolwiek kontroli nad rynkiem – państwem dzikiego kapitalizmu. Obecnie potrzebne jest innowacyjne podejście do roli państwa w gospodarce opierające się na doświadczeniach rozwiązaniach sprawdzonych na innych rynkach. Potrzebna jest nowa wizja gospodarki rynkowej obejmującej zarówno liberalne ustawodawstwo i system podatkowy jak również rozumiejącej społeczne funkcję rynku. Wzrost gospodarczy, o jaki zabiega Polska Lewica służyć ma przede wszystkim likwidacji biedy, wszelkich form wykluczenia i rozwarstwienia społecznego. Z tego względu Polska Lewica odrzuca wszelkie ekonomiczne i gospodarcze dogmaty będące dotąd głównym balastem formacji lewicowych. Postuluje działania mające na celu wykorzystanie wszelkich możliwości dla zapewnienia gospodarce najwyższej efektywności z wykorzystaniem rozwiązań liberalnych włącznie. Pamiętamy przy tym jednak o potrzebie stałego wzrostu udziału partycypacji pracowniczej opartej na rzetelnych i uczciwych przesłankach. Gospodarka to według nas nie tylko wzrost gospodarczy to przede wszystkim miejsca pracy, jednakże żeby zapewnić możliwie pełne zatrudnienie, powstawanie nowych miejsc pracy oraz jej godne wynagradzanie niezbędny jest właśnie trwały i szybki wzrost gospodarczy. Dlatego istotne jest zmniejszenie pozapłacowych kosztów pracy oraz kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Zmniejszenie klina podatkowego oraz przeciwdziałanie zwiększeniu opodatkowania niskich wynagrodzeń. W tym celu niezbędne jest nie tylko zmniejszenie opłat ponoszonych przez przedsiębiorców, ale też poprawa działania organów administracji oraz sądownictwa zwłaszcza w zakresie usprawnienia postępowań w kwestiach cywilnych.
Rozwój gospodarczy kraju wymaga również zwiększenia innowacyjności i konkurencyjności gospodarki opartej na wiedzy. Gospodarka musi wreszcie w sposób zrównoważony i efektywny korzystać z zasobów środowiska naturalnego zapewniając wysoki standard w zakresie ekologii i bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli. Rozwój gospodarczy jest w ocenie Polskiej Lewicy najlepszą i najkrótszą drogą do społeczeństwa rozwiniętego i dostatniego. Dlatego obowiązkiem spoczywającym na nowoczesnej formacji lewicowej jest odpowiedzieć na pytanie nie tylko jak sprawiedliwie dzieli, ale przede wszystkim jak pomnażać uzyskiwane dochody. Ideałem rozwoju gospodarczego i jego głównym celem, poza wyrównaniem różnic dzielących dziś Polskę od najlepiej rozwiniętych krajów unii, jest umożliwienie jak najszerszej rzeszy społeczeństwa udziału w tym rozwoju i uzyskiwaniu płynących z niego korzyści. Nie może być rozwoju gospodarczego bez inwestowania w kapitał ludzki, w wiedzę oraz innowacje techniczne i badawcze. Wreszcie rozwój gospodarczy wymaga poprawy konkurencyjności siły roboczej, ułatwień tworzenia małych i średnich przedsiębiorstw i rozwoju firm i instytucji innowacyjnych. To zaś wymaga reformy fiskalnej opartej o eliminację progresji i możliwie najpełniejsze ujednolicenie stawek podatkowych od towarów i usług. Wreszcie dążąc do efektywnego systemu prawnego należy przeprowadzić przegląd i uprościć istniejące dotąd zapisy oraz w celu zapewnienia lepszej legislatury wprowadzić system powtórnych analiz ustawodawstwa tak by przedsiębiorcy oraz administracja otrzymali sprawne narzędzie zapewniające im możliwość efektywnego funkcjonowania. Niezbędne jest również odpowiednie promowanie firm rozpoczynających działalność 89 oraz poprawa dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do kapitału początkowego opartego o gwarantowane przez państwo pożyczki. Kolejnym ważnym krokiem dla zapewnienia dynamicznego rozwoju polskiej gospodarki jest rozwój elektronicznych form działalności gospodarczej oraz zbudowanie jasnej i przejrzystej e-administracji.

Dla przeprowadzenia postulowanych zmian niezbędne jest nie tylko odrzucenie ciążących na lewicy dogmatów w zakresie gospodarki, ale też nowe spojrzenie na udział w tworzeniu przepisów podatkowych i gospodarczych jak najszerszej reprezentacji osób i instytucji zainteresowanych. Postulat konsultowania proponowanych zmian pod względem oceny ich wpływu na działalność gospodarczą należy obok systemu powtórnych analiz ustawodawstwa uznać za jeden z podstawowych wymogów dynamicznej gospodarki.

5. Postęp nowy impuls

Dla wprowadzenia niezbędnych zmian gospodarczych i społecznych niezbędne są nie tylko zdecydowane działania, ale także nowy impuls skierowany w kierunku zapewnienia im odpowiedniego podłoża i zrozumienia. Społeczeństwo edukacyjne jest, bowiem w stanie szybciej przyswajać niezbędne dla rozwoju informacje, ale również odpowiednio je analizować i wyciągać z nich konkretne wnioski. Jednym słowem żeby stanąć na wysokości czekającego nas zadania niezbędne jest zainwestowanie w innowacyjność i postęp. Wreszcie to właśnie edukacja jest jedną z głównych płaszczyzn realizacji lewicowego programu społecznego. W tym celu niezbędne jest promowanie innowacyjności wzmocnienie roli ośrodków badawczych w rozwoju przemysłu oraz w wykorzystaniu zasobów naturalnych i odnawialnych źródeł energii. Wreszcie dla zapewnienia wysokich dochodów oraz odpowiedniego standardu życia Polaków należy dokapitalizować i zmodernizować system edukacyjny tak by odpowiadał on potrzebom rynku pracy. Niezbędne jest w tym celu przede wszystkim podniesienie znajomości języków obcych, nowoczesnych technologii rozwój przedsiębiorczości oraz umiejętności społecznych takich jak; umiejętność podejmowania decyzji, umiejętność pracy zespołowej czy kreatywność i zdolność analitycznego myślenia.
Edukacja jest jednym z podstawowych zadań stojących przed państwem z tego względu nie może być poddana prawom rynku i musi liczyć na pełną pomoc administracji. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu edukacji oraz rozwoju bazy badawczej państwo musi przeprogramować wydatkowanie środków budżetowych tak by zwiększyć nakłady na edukację. Jednocześnie jednak muszą zostać wyeliminowane bariery stojące na przeszkodzie podjęciu i kontynuowaniu nauki, musi zostać przygotowany odpowiedni program pozwalający na prognozowanie pobytu na pracę oraz zagwarantowany równy dostęp do edukacji i płynących z niej korzyści. To właśnie Lewica jest jedyną siłą polityczną, która może zapewnić odpowiednie warunki dla rozwoju nauki i gospodarki opartej na wiedzy. To Polska Lewica jest tą siłą polityczną, która w pełni rozumie potrzebę oparcia gospodarki o stojącą na wysokim poziomie wiedzę. Dlatego opowiadamy się za wzrostem nakładów na badania i innowacyjność oraz rozwój technologii teleinformatycznych mających na celu zapewnić Polsce wyższą konkurencyjność na polu gospodarki.

6. Środowisko

Rozwój gospodarczy i zmiany społeczne ukierunkowane na powstanie społeczeństwa spójnego są istotnym krokiem w stronę Polski odpowiadającej na wyzwania przyszłości. Jednak, aby ten cel osiągnąć muszą one zostać uzupełnione o pełną politykę w zakresie ochrony środowiska naturalnego i jego efektywnego wykorzystania. Rolą lewicy jest troska o środowisko naturalne, walka o jego stan i rewitalizację w obszarach zagrożonych. Obecne dziś na scenie politycznej formacje lewicowe pomijają tą niezwykle ważną kwestię traktując niejednokrotnie problem środowiska w kategoriach zła koniecznego. Dlatego też w tej niezwykle ważnej kwestii nie możemy i nie chcemy pozostać obojętni. Rozumiemy potrzebę zachowania środowiska w możliwie pełnej jego biologicznej formie i przekazania go naszym potomnym wraz z zaszczepioną w nich troską o jego dalszy los. Polska Lewica dostrzega i w pełni rozumie swoje powinności w tym problemie. Jest dla nas niezwykle ważną kwestią wzmocnienie funkcji regulacyjnych państwa w tym zakresie w połączeniu z troską o zapewnienie gospodarce warunków do trwałego i zrównoważonego rozwoju. Środowisko naturalne jest w naszym przekonaniu jednym z dóbr podstawowych ogółu społeczeństwa i podobnie jak kultura i sztuka nie może podlegać prawom wolnego rynku. W kwestii środowiska i ekologii stawiamy na postęp i jego innowacyjne efekty. Dlatego opowiadamy się za wprzężeniem go w ramy narodowej strategii postępu. Polityka w zakresie środowiska naturalnego wymaga pełnej koordynacji działań administracji publicznej zarówno na szczeblu krajowym jak i terytorialnym w zakresie wykorzystania zasobów naturalnych, promocji ekologii i programów mających na celu jego ochronę.

Podstawowym problemem stojącym obecnie przed Polską jest zmniejszenie emisji dwutlenku węgla zarówno w dziedzinie transportu, przemysłu jak i energetyki. Zwiększona emisja gazów cieplarnianych spowodowana jest dużą energochłonnością wspomnianych powyżej gałęzi oraz zwiększonym wykorzystaniem paliw kopalnych w tym szczególnie uciążliwego dla środowiska węgla. Z tego względu niezbędne jest wprowadzenie programów dotujących działania mające na celu zmniejszenie ich zużycia przy jednoczesnym zwiększeniu efektywności i ograniczeniu energochłonności. Należy podejmować również działania mające na celu rozwój badań nad wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii oraz wprowadzić rozwiązania legislacyjne i fiskalne promujące ich wykorzystanie.

Kolejnym zadaniem jest zachowanie różnorodności biologicznej, w czym niezwykle pomocne mogą być doświadczenia innych krajów europejskich jak i unijnej legislatury. Szczególnie istotne w tym zakresie jest dalsze poszerzanie obszarów objętych programem Natura 2000 oraz jego efektywniejsze wykorzystanie poprzez uznanie za priorytetowe działań mających na celu edukację ekologiczną ludności zamieszkującej na obszarach nim objętych oraz zaspokojenie jej potrzeb w zakresie infrastruktury czy rynku ograniczonych zapisami programu. Z tego też względu regiony objęte programem muszą znaleźć się w centrum zainteresowania administracji centralnej, a wszelkie niedogodności związane z obowiązywaniem programu muszą być niwelowane poprzez przeznaczenie środków niezbędnych dla ich zrównoważonego rozwoju.

Podobnie niezwykle istotne jest przygotowanie programów w zakresie gospodarowania odpadami czy wykorzystania zasobów naturalnych. W tym zakresie wskazane jest umiejętne i pełne wykorzystanie środków unijnych oraz doświadczeń innych krajów członkowskich. Dla prawidłowego prowadzenia polityki w zakresie środowiska niezbędne jest również zintensyfikowanie konsultacji społecznych, zwłaszcza z udziałem licznie działających organizacji ekologicznych oraz zwiększenie środków na rozwój instytutów badawczych zajmujących się problematyką racjonalnego wykorzystania zasobów środowiska naturalnego oraz rozwojem w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

7. Państwo obywatelskie (administracja)
Polska jest dziś krajem w pełni demokratycznym jednak doświadczenia ostatnich lat uczą, że wciąż za mało jest mechanizmów zabezpieczających przed nadużyciami władzy, dlatego postulat dalszego wzmocnienia demokratycznych instytucji i podmiotowości obywateli jest nadal aktualny. Państwo, aby być silnym i się rozwijać musi być przede wszystkim bardziej samorządne i obywatelskie. Niezbędne jest dalsze wzmacnianie roli samorządów zmierzające w kierunku powstania silnych regionów, w których udział obywateli w podejmowaniu decyzji będzie pełniejszy poprzez stworzenie przy organach władzy samorządowej odpowiedników istniejących obecnie centralnie komisji wielostronnych w ramach, których odbywać się będą konsultacje społeczne. Niezbędne jest ograniczenie roli wojewodów do organu przedstawicielskiego władzy centralnej i przekazanie części ich prerogatyw wykonawczych i kontrolnych urzędom marszałkowskim. Podobnie wskazana jest likwidacja organów powiatowych administracji samorządowej i podzielenie ich funkcji pomiędzy gminy i sejmiki województw. W ślad za tymi zmianami muszą jednak pójść kolejne, a mianowicie dalsza decentralizacja i przekazanie kolejnych uprawnień władzy centralnej samorządom oraz zmiana metody wyboru marszałka województwa z pośredniej na bezpośrednią, co wzmocni udział obywateli w sprawowaniu władzy. Jak bowiem pokazał przykład wprowadzonej w 2002 roku zmiany sposobu wyboru wójtów, burmistrzów i prezydentów miast, oddanie obywatelom prawa wyboru samorządowej władzy wykonawczej zwiększyło zainteresowanie społeczeństwa samorządem oraz jego udział w wyborach samorządowych. Pamiętać przy tym trzeba, że wraz ze zwiększeniem władzy marszałków i sejmików wojewódzkich to na marszałkach województw będzie spoczywała odpowiedzialność za rozwój danego regionu. Równocześnie jednak niezbędne jest, w celu zapewnienia możliwie szerokiego udziału organizacji społecznych w podejmowaniu decyzji i wyłanianiu władz samorządowych zlikwidowanie w przypadku wyborów do sejmików województw progów wyborczych, a w przypadku wyborów do rad gmin i dzielnic wprowadzenie jednomandatowych okręgów wyborczych. Działania te pozwolą, bowiem na odpolitycznienie samorządów i zwiększenie udziału licznym grupom mieszkańców zrzeszonym w komitety wyborcze wyborców.

Jednakże, aby Polska mogła w pełni cieszyć się swobodnymi i silnymi samorządami niezbędne jest znaczne ułatwienie w działalności oraz tworzeniu organizacji pozarządowych. Głównym, bowiem zadaniem demokratycznego państwa jest jak najpełniejsze włączenie w system podejmowania decyzji społeczeństwa. To z kolei możliwe jest tylko wtedy, gdy istnieją powszechne i silne organizacje pozarządowe skupiające jak najszerszą liczbę obywateli. Z tego powodu należy dołożyć wszelkich starań, aby maksymalnie uprościć i zwolnić z wszelkich opłat proces zakładania stowarzyszeń i fundacji. Trzeba upowszechnić wiedzę na temat wspomnianych procedur i możliwości działania organizacji pozarządowych. Przede wszystkim jednak państwo musi stworzyć przyjazne warunki dla działania takich organizacji w szczególności poprzez: utworzenie w urzędach administracji publicznej komórek udzielających pomocy przy tworzeniu i dalszym działaniu organizacji pozarządowych w szczególności przy pozyskiwaniu dotacji ze środków unijnych, wprowadzeniu powszechnego systemu wolontariatu i praktyk studenckich odbywanych we wspomnianych organizacjach, wprowadzeniu ulg i zwolnień podatkowych dla organizacji pozarządowych.

Oczywiście są to tylko podstawowe działania, jakie należy podjąć by urzeczywistnić hasło państwa obywatelskiego w ślad za nimi niezbędne jest upowszechnienie i swoiste wypromowanie działań organizacji pozarządowych, ale także przekazanie przez administrację tych zadań, które niejednokrotnie lepiej wykonują kierujący się powołaniem wolontariusze niż etatowi urzędnicy. Takim zadaniem jest przede wszystkim szeroko rozumiana pomoc społeczna, ale też działania mające na celu podniesienie świadomości zdrowotnej Polaków. Organizacje pozarządowe muszą też zostać włączone w proces podejmowania decyzji poprzez komisje merytoryczne, których zadaniem będzie konsultowanie z nim działań administracji samorządowej.

Powyższe propozycje mają sens jedynie w połączeniu z reformą administracji zmierzającą do powstania silnej, zapisanej w konstytucji służby cywilnej, czyli dobrze wykształconej kadry urzędniczej. Istniejące obecnie zapisy dotyczące korpusu służby cywilnej zostały w ostatnich latach wypaczone a każda kolejna ekipa rządząca zmierza do całkowitej jego likwidacji i przywrócenia istniejącego niegdyś zwyczaju obsadzania stanowisk z politycznego klucza. Dlatego właśnie niezbędne jest wprowadzenie w konstytucji odpowiednich zapisów dotyczących korpusu służby cywilnej tak by uniemożliwić wprowadzenie upolityczniających go zmian. Zreformowany korpus powinien funkcjonować zarówno na poziomie administracji centralnej jak i samorządowej, a członkowie korpusu powinni być zabezpieczeni od wszelkich nacisków politycznych. Przywróceniu korpusu służby cywilnej powinno towarzyszyć również stworzenie etosu służby cywilnej zarówno wśród samych urzędników jak i wszystkich obywateli.

Te siedem celów głównych Polskiej Lewicy jest tym, co różni nas od innych formacji lewicowych, to są właśnie zręby przyświecającej nam idei łączącej w sobie tradycyjne wartości lewicowe ze zrozumieniem potrzeb i wymogów otaczającej nas rzeczywistości. Pamiętamy przy tym o tradycyjnych już hasłach lewicy o wolności, równości i sprawiedliwości społecznej. Z tych też względów opowiadamy się za:

 Zwiększeniem udziału obywateli w procesie decyzyjnym
 Pogłębieniem dialogu społecznego
 Zwalczaniem wszelkich form dyskryminacji zarówno ze względu na płeć, orientację seksualną czy wyznawane wartości i poglądy
 Równouprawnieniem również poprzez tworzenie korzystnych warunków dla łączenia pracy zawodowej z życiem rodzinnym
 Walce z upośledzeniem ekonomicznym i wykluczeniem społecznym
 Państwem świeckim i neutralnym światopoglądowo
 Powszechnym, równym dostępem do wiedzy i kultury

Tworząc tą deklarację ideową staraliśmy się przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, jaka powinna być nowoczesna lewica, co ją wyróżnia na tle innych formacji lewicowych wreszcie jak ma wyglądać w przyszłości Polska, w której wartości i ideały lewicy realizowane będą wespół z rozwojem gospodarczym i technologicznym. Oczywiście powyższa odpowiedź nie jest pełna, posiada zapewne braki i niedociągnięcia, ale jest to głos niezwykle ważny głos pełny wiary w to, że wspólny wysiłek Polaków ich mądrość i wiedza leża u podstaw Nowej Wizji – nowej przyszłości naszego kraju. Wierzymy w to głęboko podobnie jak w to, że marzenia się spełniają, gdy tylko podejmujemy wspólny wysiłek by je zrealizować.

dawidopce

Ja uważam iż ta deklaracja programowa jest bardzo dobrze stworzona.Są w niej zawarte wszystkie w sumie najwazniejsze sprawy dla Polski.Ta Deklaracja powinna sluzyc jako nasz główny program.Uważam iż powinien byc jeszcze jeden punkt RELIGIA JAKO PRZEDMIOT NIEWLICZANY DO ŚREDNIEJ ZA KTÓRYM NASZA LEWICA SIĘ OPOWIADA.RELIGIA JAKO PRZEDMIOT DODATKOWY PO ZAJECIACH.

KrzysztofŁukszas

Zgadzam się z Dawidem odnośnie deklaracji programowej. Zgadzam również się w kwestii rozdziału czy punktu RELIGIA - np. nie wliczanie przedmiotu Religia do średniej, zajęcia w salkach przykościelnych, osobne świadectwa (byłyby dwa: ogólne i odnośnie religii, na pierwszym z nich zostałaby wykreślona religia) innym problemem jest rozdzielenie Państwa od Kościoła - jak wiemy Kościół otrzymuje potężne dotację ze Skarbu Państwa.

Ja do tej Deklaracji dodałbym jeden punkt, tym punktem jest SPORT. Czemu? Żadna obecna partia nie przedstawiła konkretnego programu odnośnie "Sportu". Tym ludziom, którzy społecznie poświęcają czas trzeba coś zaoferować. Pokazać, że zależy na tym, aby wychowywali i trenowali młodych sportowców. Problemem są boiska piłkarskie, sportowe itd. Dam jeden przykład. W Łodzi jest wiele boisk piłkarskich pełnowymiarowych, które niszczeją, które są przeznaczane na parkingi. A kiedy Klub idzie do zarządcy (Urząd, MOSiR itp.) to słyszy odpowiedź - jak zapłacą panowie ok. 300 zł miesięcznie to nie ma problemu. To nie jest duża kwota, ale jeśli patrząc na sytuację w klubie w którym spędziłem 7 lat to 300 zł to bardzo dużo. Miesięczne dochody były w graniacach 1 tys. zł (żadnych dotacji, żadnego wsparcia).

I wiele klubów ma taką sytuację, zarówno z Łodzi czy z Gdańska czy z Rzeszowa. Wadliwy system przyznawania dotacji. Brak zainteresowania władz miasta. Uważam, że jeśli Polska Lewica chce zdobyć kilka plusów powinna pokazać, że Sport jest dla niej także ważnym punktem w działaniu.

Pozdrawiam

dawidopce

Zgadzam sie z tobą Krzysztof.Bosika do piłki nożnej to tez wazna sprawa.Trzeba zaoferowac cos młodzieży uprawiającej sport.Polska Lewica powinna umiescic tez ten punkt w programie.Pozdrawiam

KrzysztofŁukszas

Cieszę się, że jest ktoś kto myśli o polskiej młodzieży w kontekście uprawiania sportu. Sport jest szansą dla wielu dzieciaków, którzy wystają w bramach i piją alkohol. Inaczej za kilka lat będą albo drobnymi złodziejaszkami, albo groźnymi bandytami albo nikim. Nie może tak być. Pozdrawiam.

KeyEi

Podoba mi się to podejście do pomocy socjalnej. Każdy człowiek, który ma szacunek wobec pracy rozumie, przed jakim problemem stoi ktoś, kogo czynnik losowy pracy pozbawił. Jest więc zrozumiałe i konieczne podanie ręki takiej osobie, by bagno patologii jej nie wciągnęło. W takim przypadku dwie ręce trzeba podać, jeśli jednej mało.
Ale jednocześnie trzeba rozumieć, że są ludzie, którzy z własnego wyboru stać na własnych nogach nie zamierzają. Podanie ręki tu nie pomoże. Nawet jeśli państwo ze swoimi możliwościami oddziaływania chciało by na siłę podnieść takiego człowieka z ziemi – to nic to nie da. Bo nawet gdyby go dźwignąć za włosy do góry i groźbami straszyć, to człowiek ten pluć, krzyczeć i płakać będzie ale nie stanie na nogach.
W takiej sytuacji wydawanie państwowego pieniądza na takich ludzi jest jedynie wyrazem pogardy wobec tych, z których te pieniądze w formie podatku wzięto. A przecież nie można pogardzać tymi, którzy pracują.
Piękne zdanie: „Sprzeciwiamy się tym samym polityce społecznej opartej na rozdawnictwie i fałszywie pojmowanej równości.” Naprawdę fałszywie pojmuje musi ktoś równość, kto tak samo traktuje tego, co przed patologią ucieka i tego, kto do patologii się garnie.

KeyEi

Mnie bardziej martwi nie tyle to, że są ludzie, którzy pomocy odmawiają, ale raczej to, że wielu chciałoby z pomocy uczynić sobie źródło utrzymania. W moim przekonaniu tolerowanie czy też wspieranie tego typu sponsorowania całych grup ludzi daleko bardziej krzywdzą godność ludzi od miernego wynagrodzenia. Braki pieniędzy czynią wprawdzie życie trudniejszym - ale tak po prawdzie, to mało kto oczekuje od życia drogi usłanej płatkami róż. Róże rosną w całości, a o płatki trzeba zadbać we własnym zakresie.
Nie jestem pewien, czy wciąż prawo zezwala na taki numer by zrzec się formalnie własnych dzieci i uczynić własnych rodziców "rodziną zastępczą". Samemu nie pracując można wtedy żyć z renty rodziców, dofinansowania dla rodziny zastępczej a pewnie można by jeszcze pokombinować w kwestii alimentów na dziecko. Jeśli taki konkretny przypadek jest już niemożliwym, to najpewniej znane są inne chwyty na socjalny kran. W moim przekonaniu właśnie istnienie takich chwytów i istnienie ludzi korzystających z nich jest największym atakiem na godność tych, którzy pracują. Tolerowanie nieszczelnego socjalu, tolerowanie osób niepracujących w zakładach, tolerowanie niekompetencji na stanowiskach jej wymagających. Jednymi słowy dawanie pieniędzy darmo.

W życiu nikomu nie dałem pod żadnym z supermarketów wózka do odprowadzenia. Ani ja, ani też 99% zatrudnionych w którymkolwiek marketów nie zarabia 5 zł na 5 minut. Dając do odprowadzenia ten wózek z piątką w maszynce do spinania wózków, naplułbym na kasjerów, ochroniarzy, magazynierów, księgowych, kierowców, i ich kierowników pracujących w danym sklepie. W szczególności naplułbym na siebie i wszystkich ludzi którzy ze mną pracują - bo w tych 5 zł jest też część ich pracy.

A jeśli chodzi o rządy, to muszę przyznać, że lepiej w pamięci zapisał mi się rząd Cimoszewicza. Może dlatego, że byłem młodszy? Pan Miller musi zadowolić się drugim miejscem.

Projekt "Polska Lewica" - intryguje mnie on od początku, i od tegoż czasu próbowałem podłapać jakiś kontakt. W ten sposób przez Panią Paulinę trafiłem na to forum. Komentuję więc tu poruszane sprawy, by między innymi dowiedzieć się, czy aby czasem nie jestem "niekompatybilny" z projektem.

dawidopce

A ja nie do konca zgadzam sie z pana opinia.Bo ja jestem pracownikiem jednego ze znanych hypermarketow i powiem panu tak.Ja dal bym nawet te 10 zl osobie ktora chce odprowadzic wozek ale pod jednym pozorem jezeli ta osoba jest biedna i faktycznie potrzebuje pieniedzy.Nie dal bym tego alkoholokowi.Po drugie uwazam ze pomagajac komus nie pluje pan na ludzi pracujących w hypermarketach,My tez pomagamy choc mamy male wypłaty ale na tym wlasnie polega dobro czlowieka.Czlowiek powinien litowac sie na drugim czlowiekiem.Owszem zgadzam sie z tym ze sa osoby ktore chca panstwo wyzyskac i oszukac ale zazwyczaj rzadko sie to zdarza.Lewica od zawsze pomagala ludziom biednym,ludziom bez pracy.A rzad P.Cimoszewicza oceniam jako dobry ale rzad Premiera Leszka Millera byl najlepszym rzadem jaki ja pamietam.Prosze o odpowiedz.Pozdrawiam Dawid Grzegorzewski

chemik

Pod deklaracja podpisze sie jak najbardziej Smile